ਗੀਤ
ਨਵਾਂ ਜਮਾਨਾਂ ਏ
ਸ਼ਾਦੀ ਬਣ ਗਈ ਵੇਖ ਵਿਖਾਵੇ।
ਰਿਸ਼ਤਾ ਕੱਚ ਵਾਂਗ ਟੁੱਟ ਜਾਵੇ।
ਓਹੀ ਬੁਰਾ ਜਿਹੜਾ ਸਮਝਾਵੇ, ਮਾਰੇ ਫੋਕਈਆਂ ਸ਼ਾਨਾਂ ਨੇ।
ਲਾਹ ਲਿਆ ਸ਼ਰਮਾ ਹਿਆ ਦਾ ਪਰਦਾ,ਦੱਸਦੇ ਨਵਾਂ ਜਮਾਨਾਂ ਏ।
ਜਿਉਦੇ ਮਾਪੇ ਮਾਰ ਮੁਕਾਕੇ।
ਸ਼ਾਦੀ ਕਰਨ ਕਚਿਹਰੀ ਜਾਕੇ।
ਖੜ੍ਹ ਗਏ ਹੱਥਾਂ ਚ’ ਹੱਥ ਪਾਕੇ, ਜਿੱਤ ਲਈ ਜੰਗ ਜੁਆਨਾਂ ਨੇ।
ਲਾਹ ਲਿਆ ਸ਼ਰਮਾ ਹਿਆ ਦਾ ਪਰਦਾ ,ਦਸਦੇ ਨਵਾਂ ਜਮਾਨਾਂ ਏ।
ਰਿਸ਼ਤੇ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾਵਟ ਪਾਕੇ।
ਮੋਹਰ ਲਵਾਉਣੀ ਪੱਕੀ ਜਾਕੇ।
ਮਹਿੰਗੇ ਭਾਅ ਤੇ ਸੌਦੇ ਲਾਤੇ, ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਦੁਕਾਨਾਂ ਨੇ।
ਲਾਹ ਸ਼ਰਮ ਹਿਆ ਦਾ ਪਰਦਾ, ਦਸਦਾ ਨਵਾਂ ਜਮਾਨਾਂ ਏ।
ਬਾਪ ਦੀ ਵੀਹ ਨੌਂਹ ਦੀ ਕਮਾਈ।
ਓਲਾਦ ਨੇ ਨਸ਼ਿਆਂ ਵਿੱਚ ਓਡਾਈ।
ਲਾਅ ਲਾ ਟੀਕੇ ਬਾਂਹ ਪੜ੍ਹਵਾਈ, “ਸੰਧੂ” ਨੌਜੁਆਨਾਂ ਨੇ।
ਲਾਹ ਲਿਆ ਸ਼ਰਮ ਹਿਆ ਦਾ ਪਰਦਾ ਦਸਦੇ ਨਵਾਂ ਜਮਾਨਾਂ ਏ।
ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਤੰੂ “ਸੁਖਵੀਰ” ਪੰਜਾਬੀ।
ਰਹਿੰਦੀ ਇੰਗਲੰਿਸ਼ ਨੇ ਆ ਖਾਧੀ।
ਦੇਸੀ ਗੋਰਿਆਂ ਕਰਤੀ ਫਾਡੀ, ਬਚਦੀ ਕੁਝ ਸ਼ੈਤਾਨਾਂ ਨੇ।
ਲਾਹ ਲਿਆ ਸ਼ਰਮ ਹਿਆ ਦਾ ਪਰਦਾ, ਦਸਦੇ ਨਵਾਂ ਜਮਾਨਾਂ ਏ।
———————00000———————
ਪਰਦੇਸ ‘ਚ ਜੰਮੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਮਾਪਿਆਂ ਵਲੋਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਨਸੀਹਤਾਂ ਦੀ ਇੱਕ ਯਾਦ!
ਭੁੱਲੀ ਨਾ ਪੰਜਾਬ (ਗੀਤ)
ਮੈਂ ਤਾਂ ਜੰੰਮਿਆ ਵਿਦੇਸ਼।
ਮੇਰੇ ਮਾਪੇ ਤਾਂ ਹਮੇਸ਼।
ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਉਹ ਦੇਸ਼।
ਸੁੱਤੇ ਉੱਠ ਬਹਿੰਦੇ ਸੀ।
ਭੁੱਲੀ ਨਾ ਪੰਜਾਬ ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ।
ਜਾਂਈ ਤੂੰ ਜਰੂਰ ਰੋਜ਼ ਕਹਿੰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ।
ਅਸੀ ਇਕੱਲੇ ਸੀ ਕਲਾਪੇ।
ਹੁੰਦੇ ਸੌ ਸੀ ਸਿਆਪੇ।
ਪਿੱਛੋਂ ਤੁਰ ਗਏ ਸੀ ਮਾਪੇ।
ਸੀਨੇ ਹੌਲ ਪੈਂਦੇ ਸੀ।
ਭੁੱਲੀ ਨਾ ਪੰਜਾਬ ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ।
ਘਰ ਢਾਹ ਕੇ ਪਾ ਤੀ ਕੋਠੀ
ਦਾਲ ਅੱਗੇ ਕੀ ਏ ਬੋਟੀ।
ਪੀਜ਼ਾ ਹੁੰਦੀ ਸਾਡੀ ਰੋਟੀ।
ਕੇਕ ਬਹੁਤ ਮਹਿੰਗੇ ਸੀ।
ਭੁੱਲੀ ਨਾ ਪੰਜਾਬ ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ।
ਧੀ ਸਾਡੀ ਜਾਂ ਪਰਾਈ।
ਹੁੰਦਾ ਫਰਕ ਨਾ ਕਾਈ।
ਹੋਵੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਜਵਾਈ।
ਦੁੱਧ ਕਾਹੜ੍ਹ ਦਿੰਦੇ ਸੀ
ਵੇਖੀ ਤੂੰ ਪੰਜਾਬ ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ।
ਹੋਵੇ ਮੰਗਣਾ ਜਾਂ ਭੋਗ।
ਕਿਤੇ ਸ਼ਾਦੀ ਭਾਵੇਂ ਸੋਗ।
ਹੁੰਦਾ ਮਾੜਾ ਮੋਟਾ ਰੋਗ।
ਸਾਰੇ ਮਿਲ ਬਹਿੰਦੇ ਸੀ।
ਭੁੱਲੀ ਨਾ ਪੰਜਾਬ ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ।
ਭਾਵੇਂ ਕਣਕਾਂ ਦੀ ਕਟਾਈ।
ਹੁੰਦੀ ਰੇਤੇ ਦੀ ਭਰਾਈ।
ਸਿਰ ਚੜ੍ਹ ਜੇ ਬਿਜ਼ਾਈ।
ਮੰਗ ਪਾ ਲੈਂਦੇ ਸੀ।
ਭੁੱਲੀ ਨਾ ਪੰਜਾਬ ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ।
ਬਹੁਤ ਖੱਟਿਆ ਕਮਾਇਆ।
ਪਿੰਡ ”ਅਲਕੜੇ” ਭੁਲਾਇਆ।
”ਸੰਧੂ” ਕਦੋਂ ਤੋਂ ਪਰਾਇਆ।
ਸਾਲ ਗਿਣ ਲੈਂਦੇ ਸੀ।
ਭੁੱਲੀ ਨਾ ਪੰਜਾਬ ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ।
ਜਾਂਈ ਤੂੰ ਜਰੂਰ ਰੋਜ਼ ਕਹਿੰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ।
———————00000———————