ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨ ਜਗਤ ਵਿੱਚ ਇਨ੍ਹੀਂ ਦਿਨੀਂ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਲਹਿਰ ਹੈ। ਅਮਰੀਕੀ ਪੁਲਾੜ ਏਜੰਸੀ ਨਾਸਾ ਪੰਜਾਹ ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਫਿਰ ਤੋਂ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਉਤਾਰਨ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ। ਜੇਕਰ ਯੋਜਨਾ ਸੱਚ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਤਾਂ SLS 29 ਅਗਸਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲਾਂਚ ਪੈਡ ਤੋਂ ਉਤਾਰੇਗੀ। ਪੁਲਾੜ ਯਾਨ ਇੱਕ ਛੋਟਾ, ਪਾਇਲਟ ਰਹਿਤ ਕੈਪਸੂਲ ਲੈ ਕੇ ਜਾਵੇਗਾ ਜੋ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਪੁਲਾੜ ਵਿੱਚ ਲਿਜਾਣ ਦੇ ਸਮਰੱਥ ਹੈ। ਓਰੀਅਨ ਨਾਮ ਦਾ ਇਹ ਕੈਪਸੂਲ ਚੰਦਰਮਾ ਦੀ ਪਰਿਕਰਮਾ ਕਰੇਗਾ ਅਤੇ 42 ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਧਰਤੀ ‘ਤੇ ਵਾਪਸ ਆਵੇਗਾ। ਇਹ ਟੈਸਟ ਫਲਾਈਟਮਹੱਤਵਪੂਰਨ, ਕਿਉਂਕਿ ਨਾਸਾ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕੈਪਸੂਲ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਕਈ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਪੁਲਾੜ ਵਿੱਚ ਭੇਜਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। 1972 ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਕੋਈ ਵੀ ਮਨੁੱਖ ਚੰਦ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਗਿਆ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੀ ਲੋੜ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਸ਼ੀਤ ਯੁੱਧ ਦੌਰਾਨ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਦੌੜ ਆਪਣੇ ਸਿਖਰ ‘ਤੇ ਸੀ। ਅਮਰੀਕਾ ਅਤੇ ਤਤਕਾਲੀ ਸੋਵੀਅਤ ਸੰਘ ਲੜਾਈ ਵਿਚ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਸਨ, ਪਰ ਸੋਵੀਅਤ ਯੂਨੀਅਨ ਭਾਵੇਂ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਇਕ ਵਸਤੂ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਵਿਚ ਸਫਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੋਵੇ, ਪਰ ਅਮਰੀਕਾ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ 17 ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਉਤਾਰਿਆ, ਸਗੋਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਵਾਪਸ ਵੀ ਲਿਆਂਦਾ। ਇੰਨਾ ਵੱਡਾਅਮਰੀਕੀ ਸਫ਼ਲਤਾ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸੋਵੀਅਤ ਸੰਘ ਮਾਨਵ ਰਹਿਤ ਮੁਹਿੰਮ ਤੋਂ ਪਿੱਛੇ ਹਟ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕਿਸੇ ਵੀ ਦੇਸ਼ ਨੇ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਜਾਣ ਦੀ ਲੋੜ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਇਸ ਵਾਰ ਜਿਸ ਰਾਕੇਟ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ, ਉਹ ਬਹੁਤ ਸ਼ਕਤੀਸ਼ਾਲੀ ਹੈ। ਕੈਪਸੂਲ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਅਤਿ-ਆਧੁਨਿਕ ਹੈ। ਕੋਲੋਰਾਡੋ ਬੋਲਡਰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਏਰੋਸਪੇਸ ਇੰਜੀਨੀਅਰ ਲੇਵਿਸ ਜੀਆ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਅਸੀਂ ਪੁਲਾੜ-ਉਡਾਣ ਵਿਗਿਆਨ ਖੋਜ ਦੇ ਇੱਕ ਨਵੇਂ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਗਏ ਹਾਂ।” ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਬਰਫ਼ ਦੀ ਖੋਜ, ਰੇਡੀਏਸ਼ਨ ਦੇ ਮਨੁੱਖਸਰੀਰ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਭਾਵ ਦੀ ਵੀ ਜਾਂਚ ਕੀਤੀ ਜਾਵੇਗੀ। ਜਾਪਾਨ ਦਾ ਇੱਕ ਲੈਂਡਰ ਵੀ ਚੰਦ ‘ਤੇ ਉਤਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰੇਗਾ, ਇਹ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦਾ ਸਿਰਫ 700 ਗ੍ਰਾਮ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਹਲਕਾ ਲੈਂਡਰ ਹੈ। ਇਹ ਜਾਪਾਨ ਲਈ ਵੱਡੀ ਸਫਲਤਾ ਹੋਵੇਗੀ। ਨਾਸਾ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਦਾ ਨਾਂ ਆਰਟੇਮਿਸ ਰੱਖਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਇੱਕ ਨਾਮ ਯੂਨਾਨੀ ਮਿਥਿਹਾਸ ਤੋਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ, ਆਰਟੇਮਿਸ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਪੋਲੋ ਦੀ ਜੁੜਵਾਂ ਭੈਣ ਹੈ। ਇਹ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਨਾਸਾ ਦੇ ਸਫਲ ਅਪੋਲੋ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦਾ ਆਧੁਨਿਕ ਅਵਤਾਰ ਹੈ। ਇਹ ਅਪੋਲੋ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਦੇ ਤਹਿਤ ਸੀ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਉਤਰਿਆ। ਯੋਜਨਾ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ, ਆਰਟੇਮਿਸ-2 ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਨੂੰ ਚੰਦਰਮਾ ਦੇ ਪੰਧ ਵਿੱਚ ਰੱਖੇਗਾ।ਇਸ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਸਪਿਨ ਕਰੇਗਾ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਰਟੇਮਿਸ-3 ਚੰਦਰਮਾ ਦੇ ਦੱਖਣੀ ਧਰੁਵ ਨੇੜੇ ਪੁਲਾੜ ਯਾਤਰੀਆਂ ਦਾ ਇੱਕ ਦਲ ਉਤਾਰੇਗਾ। ਸਾਲ 2025 ਜਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕੋਈ ਔਰਤ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਉਤਰੇਗੀ। ਨਾਸਾ ਨੇ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੂੰ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਉਤਾਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਪਾਣੀ ਜਾਂ ਬਰਫ਼ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਦੱਸੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਦਰਅਸਲ, ਜੇਕਰ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਪਾਣੀ ਦਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਲਈ ਉੱਥੇ ਜ਼ਿਆਦਾ ਦਿਨ ਰੁਕਣ ਦੇ ਮੌਕੇ ਹੋਣਗੇ। ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਹਾਈਡ੍ਰੋਜਨ ਦੇ ਰੂਪ ‘ਚ ਪਾਣੀ ਦੀ ਖੋਜ ਚੱਲ ਰਹੀ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ 7 ਦਸੰਬਰ 1972 ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਕੋਈ ਵੀ ਮਨੁੱਖ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਨਹੀਂ ਉਤਰਿਆ, ਅਗਲਾ ਮਨੁੱਖਉਤਰੇਗਾ, ਨਵਾਂ ਇਤਿਹਾਸ ਰਚੇਗਾ। ਪੰਜਾਹ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ, ਨੌਂ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਪਹੁੰਚੀਆਂ ਸਨ, ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਛੇ ਮੁਹਿੰਮਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੁਆਰਾ ਕੀਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਚੰਦਰਮਾ ਨਾਲ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਲਗਾਵ ਅਚਾਨਕ ਘਟ ਗਿਆ। ਹੁਣ ਦੁਨੀਆ ਦੇ ਭਾਰਤ ਸਮੇਤ ਘੱਟੋ-ਘੱਟ ਛੇ ਦੇਸ਼ਾਂ ਦੀਆਂ ਪੁਲਾੜ ਏਜੰਸੀਆਂ ਚੰਦਰਮਾ ‘ਤੇ ਅਜਿਹਾ ਕੁਝ ਲੱਭਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਵਾਰ-ਵਾਰ ਚੰਦ ‘ਤੇ ਜਾਣ ਦਾ ਬਹਾਨਾ ਮਿਲ ਸਕੇ।